حقایق سریع درباره اریتره:
- جمعیت: تقریباً ۶ میلیون نفر.
- پایتخت: آسمارا.
- زبانهای رسمی: تیگرینیا، عربی و انگلیسی.
- سایر زبانها: چندین زبان بومی صحبت میشود، از جمله تیگره، بیلن و کونما.
- واحد پول: نکفا اریتره (ERN).
- نظام حکومت: جمهوری ریاستی یکحزبی واحد.
- دین عمده: مسیحیت (عمدتاً مسیحیت ارتدکس اریتره)، با اقلیت قابل توجه مسلمان و اقلیت کوچکی از گروههای مذهبی دیگر.
- جغرافیا: در شاخ آفریقا قرار دارد، از غرب با سودان، از جنوب با اتیوپی، از جنوب شرقی با جیبوتی و از شرق با دریای سرخ همسایه است.
حقیقت ۱: اریتره بهشت باستانشناسان است
یکی از مهمترین مناطق باستانشناسی در اریتره قحایتو است، شهری باستانی که به دوران پیش از مسیح بازمیگردد. این محوطه شامل ویرانههای چشمگیری است از جمله مقبرههای سنگی، کتیبهها و ساختمانهای باستانی که بینش ارزشمندی از تاریخ اولیه منطقه و روابط تجاری آن ارائه میدهد.
منطقه نبتا پلایا، اگرچه عمدتاً با مصر مرتبط است، تا اریتره گسترش یافته و به خاطر هنر سنگی ماقبل تاریخ و یافتههای باستانشناسی شناخته شده است. این منطقه نگاهی به سکونتگاههای اولیه انسان و تعامل آنها با محیط اطراف ارائه میدهد.
علاوه بر اینها، شهر بندری باستانی آدولیس اریتره یک مرکز تجاری مهم در دوران باستان بود که دریای سرخ را با داخل آفریقا ارتباط میداد. ویرانههای آدولیس، شامل بقایای معماری رومی و آکسومی، اهمیت تاریخی آن را به عنوان یک مرکز تجاری کلیدی برجسته میکند.
منطقه کرن، که به خاطر معماری به خوبی حفظ شده دوران عثمانی شناخته شده، و منطقه آسمارا، با ساختمانهای استعماری ایتالیایی، بیشتر به غنای باستانشناسی و تاریخی کشور کمک میکنند.

حقیقت ۲: نام اریتره از دریای سرخ گرفته شده است
واژه “اریتره” از کلمه یونانی “اریترایا” میآید که به معنای “سرخ” است و برای اشاره به دریای سرخ استفاده میشود.
این نام در دوران استعماری ایتالیا در اواخر قرن نوزدهم پذیرفته شد. ایتالیا اریتره را در سال ۱۸۹۰ به عنوان مستعمره تأسیس کرد و نام “اریتره” را برای برجسته کردن موقعیت ساحلی کشور در امتداد دریای سرخ انتخاب کرد. این نام از اصطلاح یونانی دریای سرخ، “اریترا تالاسا”، که به “دریای سرخ” ترجمه میشود، گرفته شده است.
حقیقت ۳: اریتره بخشی از پادشاهی آکسوم بود
پادشاهی آکسوم، که به عنوان امپراتوری آکسومی نیز شناخته میشود، تقریباً از قرن چهارم تا هفتم میلادی شکوفا بود و نفوذ آن بر بخشهایی از اتیوپی، اریتره، سودان و یمن امروزی گسترش یافت.
امپراتوری آکسومی به خاطر دستاوردهای معماری چشمگیرش، از جمله مجموعههای یادبودی (سنگهای بلند و حکاکی شده) و ساخت کلیساهای باشکوه، مشهور بود. شهر آکسوم (در شمال اتیوپی امروزی) پایتخت امپراتوری و یک مرکز مهم تجاری و فرهنگی بود. اریتره، با موقعیت استراتژیک خود در امتداد دریای سرخ، نقش مهمی در شبکه تجاری امپراتوری ایفا کرد.
منطقه اریتره، به ویژه در اطراف شهر آدولیس، بندر مهمی بود که تجارت بین امپراتوری آکسومی و سایر نقاط جهان، از جمله امپراتوری روم، هند و عربستان را تسهیل میکرد. این تجارت به ثروت امپراتوری و تبادلات فرهنگی کمک کرد.

بررسی کنید که آیا برای اجاره و رانندگی با ماشین در اریتره به گواهینامه رانندگی بینالمللی نیاز دارید اگر قصد سفر به این کشور را دارید.
حقیقت ۴: پس از دوران استعماری، اتیوپی اریتره را اشغال کرد
در اواخر قرن نوزدهم، اریتره مستعمره ایتالیا بود تا جنگ جهانی دوم، زمانی که توسط نیروهای بریتانیایی اشغال شد. پس از جنگ، سرنوشت اریتره موضوع بحث بینالمللی بود. در سال ۱۹۵۱، سازمان ملل متحد فدراسیون اریتره با اتیوپی را پیشنهاد کرد که پذیرفته شد و در سال ۱۹۵۲ اجرا شد. با این حال، در سال ۱۹۶۲، اتیوپی اریتره را ضمیمه کرد، فدراسیون را منحل کرد و اریتره را به استان اتیوپی تبدیل کرد. این ضمیمه بدون در نظر گیری خواستههای مردم اریتره انجام شد و باعث نارضایتی گسترده شد.
ضمیمه باعث مبارزه مسلحانه طولانی برای استقلال شد که بیش از سه دهه طول کشید. جبهه آزادیبخش اریتره (ELF) و بعداً جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) رهبری مقاومت علیه حکومت اتیوپی را بر عهده گرفتند. مبارزه با درگیری شدید، از جمله جنگ چریکی و مانورهای سیاسی مشخص شد. درگیری همچنین تحت تأثیر پویاییهای منطقهای گستردهتر و ژئوپلیتیک جنگ سرد قرار گرفت.
مبارزه اریتره برای استقلال توجه و حمایت بینالمللی قابل توجهی را جلب کرد. پس از سالها درگیری و مذاکره، وضعیت در سال ۱۹۹۱ به نقطه عطفی رسید، زمانی که EPLF، در اتحاد با سایر گروههای مخالف اتیوپیایی، موفق به سرنگونی رژیم مارکسیستی درگ در اتیوپی شد. در سال ۱۹۹۳، همهپرسی تحت نظارت سازمان ملل در اریتره برگزار شد که اکثریت قریب به اتفاق اریترهایها به استقلال رأی دادند.
حقیقت ۵: پایتخت اریتره نمونهای به خوبی حفظ شده از معماری استعماری است
پایتخت اریتره، آسمارا، به خاطر معماری استعماری به خوبی حفظ شدهاش مشهور است که نگاهی منحصر به فرد به گذشته شهر ارائه میدهد. میراث معماری شهر عمدتاً به دوران استعماری ایتالیا نسبت داده میشود که در اواخر قرن نوزدهم شروع شد و تا زمانی که بریتانیاییها پس از جنگ جهانی دوم کنترل را به دست گرفتند، ادامه یافت.
منظره معماری آسمارا با ترکیبی از سبکهای مدرنیستی و سنتی مشخص میشود که تأثیر طراحی ایتالیایی را منعکس میکند. شهر نمونههای متعددی از این میراث معماری را در خود جای داده، از جمله:
- ساختمانهای آرت دکو: آسمارا چندین ساختمان چشمگیر آرت دکو دارد که گواه تأثیر ایتالیایی بر طراحی شهر است. نمونههای قابل توجه شامل سینما ایمپرو، سینمایی ظریف با جزئیات کلاسیک آرت دکو، و رستوران مدا است که فرمهای هندسی و سادهسازی شده مخصوص این سبک را نشان میدهد.
- ساختارهای مدرنیستی: شهر همچنین شامل ساختمانهای مدرنیستی مانند استادیوم و ساختمانهای اداری مختلف است که گرایشهای گستردهتر در معماری قرن بیستم را تحت تأثیر سبکهای اروپایی نشان میدهد.
- معماری نئوکلاسیک و احیاگرا: منظره آسمارا با ساختارهای نئوکلاسیک، از جمله کلیسای جامع آسمارا که عظمت و تناسبات کلاسیک را نمایش میدهد، آراسته شده است.
به رسمیت شناختن اهمیت معماری آن، آسمارا در سال ۲۰۱۷ به عنوان میراث جهانی یونسکو تعیین شد. این تعیین حفاظت استثنایی شهر از معماری مدرنیستی اوایل قرن بیستم و دوران استعماری را تأیید میکند که نمایی نادر و جامع از اصول طراحی و برنامهریزی شهری آن دوران ارائه میدهد.

حقیقت ۶: اریتره کشور آزادی نیست
اریتره به خاطر محیط سیاسی محدودکننده و فقدان آزادیهای دموکراتیک شناخته شده است. کشور از زمان استقلالش در سال ۱۹۹۳ انتخابات ملی برگزار نکرده و جبهه خلق برای دموکراسی و عدالت (PFDJ) حاکم کنترل سختی را حفظ میکند. رئیسجمهور یسایاس آفورکی از سال ۱۹۹۳ در قدرت بوده و هیچ مخالفت سیاسی مجاز نیست.
آزادی مطبوعات به شدت محدود است؛ همه رسانهها تحت کنترل دولت هستند و روزنامهنگاری مستقل وجود ندارد. منتقدان دولت با آزار و اذیت و زندان مواجه میشوند. کشور همچنین رکورد بدنام حقوق بشری دارد، با گزارشهایی از بازداشت خودسرانه و کار اجباری.
حقیقت ۷: اریتره دنیای زیرآبی غنی دارد
اریتره دنیای زیرآبی غنی و متنوعی دارد، به ویژه در اطراف دریای سرخ که به خاطر اکوسیستمهای دریایی پر جنب و جوشش مشهور است. صخرههای مرجانی دریای سرخ در سواحل اریتره از بکرترین و کمترین آسیبدیده در جهان هستند.
نکات کلیدی شامل:
- صخرههای مرجانی: صخرههای مرجانی اریتره مملو از حیات دریایی هستند. این صخرهها زیستگاههای حیاتی برای انواع گستردهای از گونهها، از جمله ماهیهای رنگارنگ، لاکپشتهای دریایی و بیمهرگان متنوع فراهم میکنند.
- تنوع زیستی دریایی: اکوسیستمهای زیرآبی طیف وسیعی از گونهها را حمایت میکنند، از ماهیهای کوچک صخرهای تا گونههای بزرگتر پلاژیک. این تنوع زیستی شامل گونههای منحصر به فرد مرجان و ماهی است که معمولاً در جاهای دیگر یافت نمیشوند.
- فرصتهای غواصی: آبهای شفاف دریای سرخ و حیات دریایی فراوان، اریتره را به مقصد محبوبی برای علاقهمندان غواصی تبدیل کرده است. مکانهایی مانند مجمعالجزایر دحلک به ویژه به خاطر زیبایی زیرآبی و شرایط عالی غواصی مشهور هستند.

حقیقت ۸: اریتره از نظر میانگین دمای سالانه گرمترین کشور جهان است
اریتره، به ویژه منطقه فرورفتگی دانکیل آن، به خاطر داشتن برخی از گرمترین دماهای روی زمین شناخته شده است. فرورفتگی دانکیل، که تا اتیوپی و جیبوتی کشیده شده، یکی از پایینترین و گرمترین نقاط سیاره است.
- میانگین دمای سالانه: فرورفتگی دانکیل میانگین دمای سالانهای ثبت کرده که به طور مداوم در میان بالاترین دماهای جهانی قرار میگیرد. این منطقه گرمای شدیدی تجربه میکند، با میانگین دمای سالانه که اغلب از ۳۴ درجه سانتیگراد (۹۳ درجه فارنهایت) فراتر میرود.
- دماهای رکوردی: این منطقه برخی از بالاترین دماهای تا کنون ثبت شده روی زمین را گزارش کرده است. برای مثال، در منطقه نزدیک دالول، دماها میتواند در گرمترین ماهها از ۵۰ درجه سانتیگراد (۱۲۲ درجه فارنهایت) فراتر رود.
- آب و هوا: آب و هوای اریتره، به ویژه در مناطق پست مانند فرورفتگی دانکیل، با گرمای شدید و شرایط خشک مشخص میشود که به شهرت آن به عنوان یکی از گرمترین نقاط روی زمین کمک میکند.
حقیقت ۹: بقایای انسانی حدود یک میلیون ساله در اریتره یافت شده است
در اریتره، یافتههای باستانشناسی مهمی بقایای انسانی را آشکار کرده که به حدود یک میلیون سال پیش بازمیگردند. این فسیلهای باستانی در فرورفتگی دانکیل، منطقهای که به خاطر ویژگیهای زمینشناسی منحصر به فرد و شرایط شدید شناخته شده، کشف شدند. این بقایا بینش مهمی از تکامل اولیه انسان و مهاجرت ارائه میدهند و اهمیت اریتره در درک ریشههای گونه ما را برجسته میکنند. حفظ این فسیلها در چنین محیط سختی نگاهی نادر به تاریخ اولیه انسان ارائه میدهد.

حقیقت ۱۰: زنان مدت زیادی است که در اریتره در کنار مردان میجنگند
در اریتره، سنت مشارکت زنان در جنگ به دوران باستان بازمیگردد. سوابق تاریخی نشان میدهد که زنان از اوایل قرن هفتم پیش از میلاد به طور فعال در نبردها و رهبری نظامی در منطقه شرکت داشتند.
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، زنان اریترهای این میراث مقاومت را ادامه دادند. برای مثال، در اوایل قرن بیستم، زنان علیه نیروهای استعماری ایتالیا در طول جنگ ایتالو-اتیوپی جنگیدند. رهبر مشهور اریترهای، سابا هادوش، گردانی از سربازان زن را در مبارزه علیه استعمار ایتالیا رهبری کرد.
در گذشته اخیر، در طول جنگ استقلال اریتره (۱۹۶۱-۱۹۹۱)، تقریباً ۳۰ درصد از جنگجویان جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) زن بودند. این زنان نقشهای مختلفی بر عهده گرفتند، از جمله مواضع رزمی، پشتیبانی پزشکی و وظایف لجستیک. زنانی مانند امانوئل اصرت و حافظ محمد به خاطر رهبری و شجاعتشان در طول این درگیری مشهور شدند.

Published September 01, 2024 • 16m to read