Fakte të shpejta rreth Libisë:
- Popullsia: Afërsisht 7 milionë njerëz.
- Kryeqyteti: Tripoli.
- Qyteti më i Madh: Tripoli.
- Gjuha Zyrtare: Arabisht.
- Gjuhë të Tjera: Gjuhët berber, italishte dhe anglishte gjithashtu fliten.
- Monedha: Dinari Libian (LYD).
- Qeveria: Qeveri e përkohshme e bashkimit (subjekt ndryshimi për shkak të konflikteve të vazhdueshme dhe paqëndrueshmërisë politike).
- Feja Kryesore: Islami, kryesisht sunni.
- Gjeografia: E vendosur në Afrikën e Veriut, kufizohet nga Deti Mesdhe në veri, Egjipti në lindje, Sudani në juglindjen, Çadi dhe Nigeri në jug, dhe Algjeria dhe Tunizia në perëndim.
Fakti 1: Libia është 90% shkretëtirë
Libia është kryesisht shkretëtirë, me afërsisht 90% të territorit të saj të mbuluar nga Shkretëtira e gjerë e Saharasë. Ky peizazh i gjerë i thatë dominon vendin, i karakterizuar nga dhenët e saj të rërës, platotë shkëmbore dhe bimësi të rralla.
Shkretëtira Libiane, pjesë e Saharasë më të madhe, përfshin disa nga rajonet më të pajetueshme në Tokë. Ajo përmban formacione gjeologjike dramatike si Deti i Rërës së Ubarit me fushat e saj mbresëlënëse të dhënave dhe Malet Acacus të njohura për artin e lashtë të shkëmbinjve. Kushtet ekstreme të shkretëtirës—nxehtësia intensive gjatë ditës, netët e ftohtë dhe rënia minimale e shiut—krijojnë një mjedis sfidues për jetën.

Fakti 2: Libia ka një nga rezervat më të mëdha të naftës dhe gazit të çdo vendi në Afrikë
Libia krenon me disa nga rezervat më të mëdha të naftës dhe gazit në Afrikë, të cilat luajnë një rol kritik në ekonominë e vendit dhe pozicionin e saj në tregun global të energjisë. Këtu janë disa pika kryesore rreth rezervave të naftës dhe gazit të Libisë:
- Rezervat e Naftës: Libia ka rezerva të vërtetuara nafte të vlerësuara rreth 48.4 miliardë fuçi, duke e bërë atë mbajtësen më të madhe të rezervave të naftës në Afrikë dhe ndër dhjetë të parat globalisht. Këto rezerva janë koncentruar kryesisht në Pellgun e Sirtes, i cili përbën shumicën e prodhimit të vendit.
- Rezervat e Gazit Natyror: Përveç rezervave të konsiderueshme të naftës, Libia gjithashtu posedon rezerva të rëndësishme gazi natyror, të vlerësuara rreth 54.6 trilion këmbë kub. Këto rezerva gjenden kryesisht në pjesët perëndimore dhe lindore të vendit, me zona kryesore prodhuese që përfshijnë fushat Wafa dhe Bahr Essalam.
- Prodhimi dhe Eksporti: Sektori i naftës dhe gazit të Libisë është një gurthemeli i ekonomisë së saj, duke përbërë një pjesë të konsiderueshme të PBB-së dhe të ardhurave qeveritare. Vendi eksporton shumicën e naftës dhe gazit të tij, kryesisht në tregjet evropiane. Terminalet kryesore të eksportit përfshijnë portet e Es Siderit, Ras Lanufit dhe Zawiyës.
Fakti 3: Ka pasur një projekt të ujit shumë ambicioz në Libi
Projekti i Lumit të Madh Artificial të Libisë (GMMR) qëndron si një nga ndërmarrjet më ambicioze të inxhinierisë së ujit në histori. Kjo përpjekje kolosale synonte të adresonte mungesën akute të ujit të vendit duke nxjerrë sasi të mëdha ujërash nëntokësore nga Sistema e Akuiferit të Gurëgurit Nubian, e vendosur thellë nën Shkretëtirën e Saharasë. Qëllimi i projektit ishte të transportonte këtë burim të çmuar përmes një rrjeti të gjerë tubacionesh, që shtrihet mbi 4,000 kilometra, në qytetet bregdetare të populluara të Libisë si Tripoli, Benghazi dhe Sirte.
I filluar në vitet 1980, projekti GMMR është ekzekutuar në disa faza, me fazën e parë të përfunduar në 1991. Sistemi ka transformuar dramatikisht furnizimin me ujë të vendit, duke mundësuar zhvillimin bujqësor në zona të mëparshme shkretëtire dhe duke siguruar një burim të besueshëm uji për qendrat urbane. Kjo ka përmirësuar ndjeshëm standardet e jetesës për miliona libianë, duke theksuar ndikimin e thellë ekonomik dhe social të projektit.

Fakti 4: Muammar Gaddafi lideri libian u vra nga protestuesit
Muammar Gaddafi, lideri afatgjatë i Libisë, u vra nga forcat rebele gjatë Luftës Civile Libiane më 20 tetor 2011. Gaddafi kishte sunduar Libinë për mbi katër dekada që kur erdhi në pushtet në një grusht shteti në 1969, duke vendosur një regjim autoritar të karakterizuar nga kontrolli i rreptë mbi jetën politike, median dhe ekonominë.
Në 2011, të frymëzuara nga ngritjet e Pranverës Arabe që përfshinë Lindjen e Mesme dhe Afrikën e Veriut, protestat shpërthyen në Libi kundër sundimit të Gaddafit. Situata u përshkallëzua shpejt në një luftë civile me shkallë të plotë midis forcave lojale të Gaddafit dhe grupeve rebele. NATO ndërhyri në konflikt, duke kryer sulme ajrore kundër aseteve ushtarake të Gaddafit nën një mandat të Kombeve të Bashkuara për të mbrojtur civilët.
Pas muajsh luftimesh intensive, fortica e Gaddafit në kryeqytet, Tripoli, ra në duart e rebelëve në gusht 2011. Gaddafi iku në qytetin e tij të lindjes, Sirte, ku vazhdoi të rezistonte forcat rebele. Më 20 tetor 2011, Gaddafi u kap nga luftëtarët e Këshillit Kombëtar të Tranzicionit (NTC) ndërsa përpiqej të ikte nga Sirte. Ai u vra më pas në rrethana kontroversiale, duke shënuar fundin e sundimit të tij 42-vjeçar.
Fakti 5: Territoret e Libisë ishin pjesë e perandorive të lashta
Gjatë antikitetit, Libia ishte nën ndikimin dhe kontrollin e civilizimeve të ndryshme të fuqishme, të cilat formësuan zhvillimin dhe trashëgiminë e saj.
Në shekullin e 7-të p.e.s., fenikasit vendosën vendbanime përgjatë bregdetit libian, më e njohura është Kartagjina në atë që sot është Tunizia. Këto vendbanime më vonë u bënë pjesë e Perandorisë Kartagjineze, e njohur për flotën e saj të fuqishme dhe aftësinë tregtare në Mesdhe. Qyteti i Leptis Magna, i vendosur në Libinë e sotme, u bë një qendër e madhe tregtie dhe kulture nën sundimin kartagjinez.
Pas Luftërave Punike, të cilat kulminuan me shkatërrimin e Kartagjinës në 146 p.e.s., territoret e Libisë ranë nën kontrollin romak. Romakët zhvilluan ndjeshëm rajonin, veçanërisht qytetet e Leptis Magna, Sabratha dhe Oea (Tripoli i sotëm). Këto qytete lulëzuan nën sundimin romak, duke u bërë qendra të rëndësishme tregtie, kulture dhe qeverisje. Leptis Magna, në veçanti, është e njohur për rrënojat e saj mbresëlënëse, duke përfshirë një amfiteatër të madh, bazilikat dhe harkun triumfal, duke treguar aftësinë arkitekturore dhe inxhinierike romake.
Pas rënies së Perandorisë Romake, rajoni erdhi nën ndikimin e Perandorisë Bizantine. Gjatë periudhës bizantine, shumë struktura romake u ruajtën dhe u ripërshtatën, dhe u ndërtuan kisha të reja kristiane dhe fortifikime. Bizantinët kontrolluan Libinë deri në ekspansionin arab islamik në shekullin e 7-të të e.s., i cili solli ndryshime të rëndësishme kulturore dhe fetare në rajon.

Fakti 6: Libia mbështetet në importin e ushqimit
Libia mbështetet shumë në importin e ushqimit për shkak të klimës së saj të thatë dhe terrenit shkretëtirë, të cilat e bëjnë bujqësinë në shkallë të gjerë të vështirë. Me rreth 90% të vendit të mbuluar nga Shkretëtira e Saharasë, ka shumë pak tokë të kultivueshme, dhe mungesa e ujit mbetet një sfidë e rëndësishme pavarësisht përpjekjeve si projekti i Lumit të Madh Artificial.
Ekonomia e vendit, historikisht e varur nga eksportet e naftës, ka çuar në nëninvestime në bujqësi. Paqëndrueshmëria politike që nga rënia e Muammar Gaddafit në 2011 ka penguar më tej prodhimin bujqësor dhe zinxhirët e furnizimit. Urbanizimi i shpejtë dhe rritja e popullsisë kanë rritur kërkesën për ushqim, duke zgjeruar hendekun midis prodhimit vendor dhe konsumit.
Fakti 7: Libia ka 5 vende të Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s
Këto vende shtrihen në periudha dhe civilizime të ndryshme, duke treguar rëndësinë e Libisë në botën e lashtë dhe mesjetare.
- Zona Arkeologjike e Cirenes: E themeluar nga kolonët grekë në shekullin e 7-të p.e.s., Cirena u bë një nga qytetet kryesore në botën helenike. E vendosur pranë qytetit modern Shahhat, vendi përmban rrënoja mbresëlënëse, duke përfshirë tempuj, një nekropol dhe një teatër të ruajtur mirë, duke ilustruar madhështinë e qytetit dhe rolin e tij si qendër mësimi dhe kulture.
- Zona Arkeologjike e Leptis Magna: Një nga qytetet romake më spektakolare në Mesdhe, Leptis Magna është e njohur për rrënojat e saj të ruajtura mirë. E vendosur pranë qytetit modern Al Khums, vendi përfshin një amfiteatër të mrekullueshëm, një bazilikat dhe Harkun e Septimius Severus, duke theksuar rëndësinë e qytetit si qendër e madhe tregtie dhe administrative gjatë Perandorisë Romake.
- Zona Arkeologjike e Sabratha: Një tjetër vend i rëndësishëm romak, Sabratha, e vendosur në perëndim të Tripolit, përmban rrënoja mahnitëse që shikojnë Detin Mesdhe. Qyteti ishte një post i rëndësishëm tregtar fenikias para se të bëhej një qytet romak i lulëzuar. Pikat kryesore përfshijnë teatrin, tempuj të ndryshëm dhe mozaikë të bukura.
- Vendet e Artit Shkëmbor të Tadrart Acacus: Të vendosura në Malet Acacus në Shkretëtirën e Saharasë, këto vende përmbajnë mijëra gdhëndje dhe piktura shkëmbore që datojnë nga 12,000 p.e.s. Arti tregon skena të ndryshme, duke përfshirë kafshët, aktivitetet njerëzore dhe praktikat ceremoniale, duke dhënë njohuri të çmueshme për kulturat parahistorike të rajonit.
- Qyteti i Vjetër i Ghadamës: Shpesh i quajtur “Perla e Shkretëtirës”, Ghadamës është një qytet i lashtë oaze i vendosur në pjesën veriperëndimore të Libisë. Qyteti i vjetër përmban arkitekturë tradicionale prej balte, me rrugë të mbuluara dhe shtëpi shumëkatëshe të dizajnuara për të luftuar klimën ekstreme të shkretëtirës. Ghadamës është një nga shembujt më të ruajtur mirë të një vendbanimi tradicional para-saharor.

Shënim: Nëse vendosni të vizitoni vendin, kushtojini vëmendje sigurisë. Gjithashtu kontrolloni nëse keni nevojë për një Licencë Ndërkombëtare Drejtimi për të drejtuar në Libi.
Fakti 8: Dikur ka pasur një mbret në Libi
Libia u sundua nga Mbreti Idris I nga 1951 deri në 1969. Ai luajti një rol vendimtar në pavarësinë e Libisë nga sundimi kolonial italian dhe themelimin e mëvonshëm të Mbretërisë së Libisë. Mbreti Idris I i përkiste dinastisë Senussi, një rend i rëndësishëm islamik politik-fetar në Afrikën e Veriut.
Në 1969, një grusht shteti i udhëhequr nga Muammar Gaddafi, atëherë një oficer i ri ushtarak, rrëzoi regjimin e Mbretit Idris I. Kjo shënoi fundin e monarkisë në Libi.
Fakti 9: Ka një vullkan të lashtë në një zonë shkretëtire në Libi
Në rajonin shkretëtirë të Libisë, ekziston një fushë e lashtë vullkanike e njohur si Waw an Namus. Kjo formacion gjeologjik unik ndodhet në pjesën juglindore të vendit, brenda Shkretëtirës Libiane (pjesë e Saharasë më të madhe). Waw an Namus është i njohur për veçoritë e saj vullkanike, duke përfshirë një kaldera vullkanike të rrethuar nga rrjedha lave bazaltike të zeza dhe kon vullkanikë.
Pjesa qendrore e Waw an Namus është kaldera, e cila përmban një liqen ujë të kripur të njohur si Umm al-Maa. Emri i këtij liqeni përkthehet si “Nëna e Ujit” në arabisht, dhe është një kontrast i qartë me peizazhin e thatë shkretëtirë përreth. Kaldera besohet të jetë formuar përmes aktivitetit vullkanik miliona vjet më parë, megjithëse koha e saktë e shpërthimeve të saj dhe evolucioni i mëvonshëm është ende objekt i studimit gjeologjik.

Fakti 10: Libia ende nuk është një vend i sigurt për udhëtarët
Libia mbetet shumë e pasigurt për udhëtarët për shkak të paqëndrueshmërisë së vazhdueshme politike, konflikteve të armatosura midis milicive dhe pranisë së grupeve ekstremiste. Rrëmbimet, terrorizmi dhe dhuna e rastësishme janë rreziqe të rëndësishme. Trazira civile, protestat dhe demonstratat mund të përshkallëzohen shpejt. Infrastruktura është prekur rëndë, duke ndikuar në shërbimet themelore. Shumica e qeverive këshillojnë kundër çdo udhëtimi në Libi për shkak të këtyre shqetësimeve serioze të sigurisë. Udhëtarët përballen me rrezik ekstrem, dhe vizitimi i vendeve historike ose kulturore është i papraktikshëm dhe i rrezikshëm.

Published June 30, 2024 • 13m to read